Tekst achterflap

Een vlotte weduwe van zeventig verkiest een klimwand boven een koffie-ochtend, een jonge man fietst door de stad met in zijn rugzak de zoveelste miskraam van zijn partner, en een vrouw begrijpt na de dood van haar vader wat hij haar als kind met zijn verhaal van de 'zeekakkelobbes' over het leven heeft willen vertellen. De onderwerpen die Juanita Stachowitz heeft gekozen voor de verhalen in Zeekakkelobbes zijn zeer divers maar altijd intrigerend. Zelfs die in de titelafdeling - een drieluik rondom het overlijden van haar vader - zijn erg uiteenlopend qua toon en sfeer. Maar of haar verhalen nu dramatisch of komisch zijn, autobiografisch of puur fictioneel, ze slaagt erin in enkele bladzijden heel beeldend de situatie neer te zetten, personages tot leven te wekken en een volledige plot te ontwikkelen. Zij doet dat in een suggestieve, concrete stijl die de zintuigen prikkelt. Scherp en subtiel tegelijk, 'to the point' en toch met oog voor detail. Soms humoristisch, vaak ontroerend, maar altijd met een lichte toets. Ideale literatuur voor een ieder die zich met korte leesmomenten tevreden moet stellen en toch iets wil lezen dat inhoud heeft en intrigeert, verrast en raakt.

Details