Tekst achterflap

‘De zwarte spin’ is een angstaanjagend griezelverhaal geschreven door de Zwitserse auteur Jeremias Gotthelf, gepubliceerd in 1842. Bijna een eeuw later bereikte een vertaling van de Vlaamse professor Louis Scharpé ons land. Stichting De Laatste der Mohikanen heeft de tekst daarvan aangepast aan de moderne spelling en het geheel in een nieuw jasje gestoken. Het verhaal. Tijdens de doop van een kind vertelt een dorpsbewoner over een rijke ridder die de bevolking belast met een onmogelijke opdracht. Wanhopig sluit een jonge vrouw, Christine, een pact met de duivel – in ruil voor zijn hulp belooft ze hem de eerste ongedoopte ziel. Wanneer het moment van ‘betaling’ komt, probeert Christine echter het kind te dopen om het te redden, waardoor de duivel wordt bedrogen. In woede verandert hij een van de houtsnippers in een zwarte spin, die eerst Christine doodbijt en vervolgens de rest van de inwoners achterna jaagt. De dorpsbewoners, die zich realiseren dat hun problemen voortkomen uit het breken van hun belofte aan de duivel, zoeken hun toevlucht in hun geloof en slagen er uiteindelijk in de spin te vangen en te begraven in het hout van een balk van een huis. Eeuwen later, wanneer de balk wordt verwijderd, wordt de spin echter weer vrijgelaten en begint het patroon opnieuw. ‘De zwarte spin’ is een sterk moralistisch verhaal dat aantoont dat acties consequenties hebben en dat het breken van beloften kan leiden tot rampzalige resultaten. Daarnaast biedt het boek een reflectie op de rol van gemeenschap en collectieve verantwoordelijkheid. De fout van één persoon heeft gevolgen voor de hele gemeenschap.

Slogan/Promotie

Historisch maar tijdloos verhaal over opoffering, gemeenschapszin en ongeloof.

Biografie

Jeremias Gotthelf, die eigenlijk Albert Bitzius heette, was een Zwitserse schrijver en dominee in de 19e eeuw, het bekendst van zijn werken die het leven en de sociale dynamiek op het Zwitserse platteland documenteren. Het is bekend dat Gotthelfs literaire carrière niet begon tot hij al lang een dominee was. In feite begon hij te schrijven als een manier om sociale problemen in zijn gemeenschap aan te pakken. Een van zijn bekendste werken, ‘De Kaasfabriek in het Dal’, kwam voort uit zijn frustratie over de armoede en achteruitgang van de lokale landbouwgemeenschap. Toen hij zag hoe slecht de lokale boeren het hadden, bedacht hij een manier om hun levensstandaard te verbeteren: een coöperatieve kaasfabriek. Hij was zo overtuigd van dit idee dat hij zelfs naar Frankrijk reisde om er meer over te leren en het in zijn gemeente toe te passen. Echter, de lokale boeren waren niet overtuigd. Ze waren terughoudend om hun manier van leven te veranderen en vertrouwden de nieuwe technologieën niet. Dus besloot Gotthelf een verhaal te schrijven, ‘De Kaasfabriek in het Dal’, om de boeren te laten zien hoe de coöperatieve kaasfabriek hun leven zou kunnen verbeteren. Uiteindelijk was het verhaal zo overtuigend dat de boeren hun weerstand lieten varen, en de kaasfabriek werd gebouwd. Het werd een succes en hielp om de levensstandaard in de gemeente te verbeteren. Dus, door zijn verhalen, was Gotthelf niet alleen een succesvolle schrijver, maar ook een effectieve maatschappelijke hervormer.

Details